Nerdesin diyemem ki!

/Adým gölgeler boyu kilitli sandýk
Bir hece almaz içine…/




Döner zaman küheylaný baðlý gözlere.
Ve sözlerin çamura bulandýðý yer;
Senin omuz attýðýn
Fener alayýdýr asýrlýk aþklarýn…




Sil gözünden cevheri
Karanlýðýn boðulmasýn
Küser sonra köþe baþý simitçilerin
Geniz yakan dem molalarýnda
Ayaklarýna dolanýr güvercinlerin.




Gözüm desem
Sözüm
Tenim
Terim desem


Avuçlarýmda ýrmaklar
Sana akar
Bak desem;



Yüzünde çöl rüzgarý
Yüreðin çatlamýþ toprak



Tut desem...







ezgi ç.
03.06.2010







Sosyal Medyada Paylaşın: