Çocuktum Zorla bellettiler bana Pi sayýsýný 3.14 olduðunu Sinüsleri sinüzit sanýrdým Kosünüs leri hep aldattým. Çocuktum ilk kez eliþi dersinde öðrendim Kaðýttan gemi yapmayý. Þarký yakmayý sevdalara edebiyat dersinde. Ak ve karayý resimde Umutsuzluðu yaþama dair hayat bilgisinde. Bilgim yoktu ki yaþama dair neyleyim. Ortaokulda aþýk olmayý öðrendim hiç yüz bulamadýðým halde. Lisede kavgayý Onurlu yaþam adýna. Sevdalarý iplere asýp Umut peþinde koþmayý. Büyümeyi hiç istemedim. Büyüdüm evlenmeyi istedim ne yalan söyleyeyim Ama sevdiðimle. Olmadý. Boþandým. Yeniden rüyasýný gördüm umudun Tekrar evlendim Baþým göðe ermedi gene. Gene boþandým. Bitmedi aþ ermelerim Tekrar aþýk oldum yaþýma baþýma bakmadan Utanmadan. Sonra kaðýttan gemi olduðunu anladým yaþamýn Islanana kadar yüzersin Islanýnca batarsýn. Ýþte bende bir gün gereksiz Bir gün ecelsiz ýslandým. Ama pi sayýsýndan daha çok seviyorum halen Kaðýttan gemileri. Benim gemim battý önemsiz. Kaptan yolun açýk ola. 29.06.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
fikret taşpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.