hasret dolu düşlerim

Bir sabah daha ve ben hala gülemiyorum.
Cefayý reva gören kaderime, yavaþ, yavaþ yeniliyorum.

Camdan dýþarýya bakmaktan, eskitiyorum
Pencereleri…

Duvarýn öte tarafýndaki, lale çiçeklerini
Takip ettim, ta tomurcuk hallerinden beri…

Bir serçe uçar pencerenin önünden,
Çocukluðuma götürür minicik kanatlarýnda beni.

Binlerce mil uzaklardan, burnuma kekik kokusu
Getiren rüzgâr, uçurur gider hayallerimdeki seni…

Kimseler yerini bilemeden hayat bitecek,
Meyvelerine dokunmaya kýyamadýðým,

Kayýsý aðacýnýn, gölgesinde sakladýðým,
O hasret dolu düþlerimi…


Yazan raviz Demirel. 25.06.2009

Sosyal Medyada Paylaşın: