anlamı ne?
Zifiri karanlýk bir gece yarýsýydý.
Dýþarýda insanýn içini titreten
Bir fýrtýna vardý.
Gökyüzünün gürlemesi uykumu kaçýrmýþtý…
Yataðýmdan kalktým,
O güzelim yaðmuru izlemek için,
Sokaða bakan pencereyi açtým.
Soðuktu, yaðmur damlalarý yüzüme vurdu,
Ürperdim…
Bir an! sokaðýn ortasýnda durmuþ,
Genç bir bayan dikkatimi çekti.
Bardaktan boþanýrcasýna yaðan
Yaðmura aldýrmadan,
Oracýkta durmuþ, bana el sallýyordu…
Üzerinde incecik bir elbise vardý,
Sýrýlsýklam olmuþ, vücuduna yapýþmýþtý.
Kadýn düþkünü bir sefil! Olduðum için,
Gözlerim,
Gökyüzüne bakan memelerinden
Baþka hiçbir þeyi görmüyordu…
El sallarken, öpücük uçurmayý da
Ýhmal etmiyordu avucunun içi ile…
Bana “ne duruyorsun? Yanýma gelsene” dedi!
Dikkat ettim, üzerindeki elbisenin aynýsýný,
Evlilik yýldönümümüzde,
Karýma hediye etmiþtim…
Yüzü, karýmýn yüzüne çok benziyordu,
Bu defa çok korktum, telaþa kapýldým…
Yatak odasýna koþtum!
Baktým ki, karým mýþýl, mýþýl uyuyordu…
Pencereye koþtum tekrar!
O kadýnýn durduðu yerde, yeller esiyordu…
Ortadan kaybolmuþtu.
Anlamsýz bir korkuyla pencereyi kapattým,
Tam perdeyi çekecek iken adeta dondum, kaldým!
Islak ve soðuk bir el hissettim ensemde.
Tiz bir ses ise kulaðýma;
“sana yanýma gel dedim!” diye fýsýldadý…
Hýzlýca arkama döndüm!
Aynadaki korku dolu bakýþlarýmla yüzleþtim,
Bir ciyak attý!
Ýstemeden kuyruðuna bastýðým küçük kedim…
Karým; “Bu gürültü de ne? artýk yataða gelsene”
Dedi, tüylerimi de daha fazla diken, diken etti!
Benliðimi ele geçiren, içimdeki korkuyu yenip
Dýþarýya çýkabilirdim!
Buna cesaret edemedim,
Nabzýmý uçuran! Bu korkumu yenemedim…
Korkunç bir kuþku düþtü içime!
Elbise dolabýna koþtum, kapýsýný açtým!
Þaþkýnlýktan adeta dilimi yutacaktým!
Evlilik yýldönümümüzde,
Karýma hediye ettiðim elbise,
Karþýmda ýslak duruyordu…
raviz demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.