Ýnsan oðlu ne bilir, yazdým, çizdim olmadý, Ne kaldý hazinemde, artýk ne diyeceðim? Damla, damla eridim, boþalanlar dolmadý, Divan kurulduðunda, þikayet edeceðim...
Arada ki yangýný, söndürürsen dön de gel, Henüz bitiremedin, yaþantýma ol engel, Dünyada zaman dardýr, çýk mahþer günün de gel, Hesap sorulduðunda, þikayet edeceðim...
Sýkýþan yüreðimi, sök hadi koy kafese, Ýksir sunsan þifa yok, gönlümde ki hevese, Örümcek aðý olmuþ, beynimde ki vesvese, Mahþer toplandýðýnda, þikayet edeceðim...
Orada lâl olacak, þimdi þakiyan diller, Þahidin olsun götür, dünyada ki bülbüller, El uzattýn sayende, kurudu beyaz güller, Sýrat-ý müstakimde, þikayet edeceðim...
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.