GÖNÜL YARASI

Acý versede seven aþýða.
Ýnsaný, insan eder gönül yarasý.
Hasret kalsanda, yarden ýþýða.
Aþýðý piþirir gönül yarasý.

Bülbüle kafeste boyun büktürür.
Çölleri hasretle suya baktýrýr.
Aþýðý daðdan, daða attýrýr.
Halden, hale sokar, gönül yarasý.

Mehtaba daldýrýr, bir yýldýz eder.
Avcýda ok olur ciðere batar.
Kýbkýzýl kan olur yüreðe akar.
Sevdaya doyurur, gönül yarasý.

Kör eder gözleri, serap gösterir.
Gönülde daðlarýn karlarý erir.
Acýyla beraber ayrý haz verir.
Seni senden eder gönül yarasý.

Kalemden dökülür, dilde söz olur.
Gözde damla olur deryaya varýr.
Ýnsanýn göðsünden, kalbini alýr.
Ýçinde kor olur, gönül yarasý.

Gönül yarasýný sevenler anlar.
Sevdanýn narýna dayanmaz daðlar.
Yüreði parça, parça etsede korlar.
Seveni hoþ eder, gönül yarasý.

Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Ý
Sosyal Medyada Paylaşın: