GÖNÜL

Gökten düþen damlayým topraða zararým yok,
Gönül görse halini, çatýyorken kaþýmý,
Kuru ekmek kararým mahþere azýðým çok,
NEFÝS denen haine kaldýrýrken baþýmý.

DÜNYA neyin seveyim ben bana yeter oldum,
Ýki tatlý söz ile tebessümlerle doldum,
Ýlim irfan yolunda hizmete koþan koldum,
Hayýflanýp sevinme dökmem sana yaþýmý.

LANÝ karþýma çýksa hemen dönüp kaçardý,
Feryad ile inleyip kývýlcýmlar saçardý,
Ýþte o an yaradan nurdan kapý açardý,
Kolay olurmuydu hiç alýp gitmek aþýmý.

ÝSTEKLERÝN olmadý Dünyadan senin gönül,
Dünya da buldunya sen özünü sevin gönül,
Defterin sað elinde üzülme sakýn gönül,
Melekler koruyacak kabrimdeki naþýmý.

Özcan SOYLU


Sosyal Medyada Paylaşın: