Iskaladıklarımın Toplamı

bak yârim gelen gene
baharmýþ hiç kapýyý çalmadan
gene istila ediyor park ve bahçeler
müdürlüðünü sevgililer
ve abiler gene koruma derdinde
kýta sahanlýðýný kýz kardeþlerinin

bulutlar el þakasý yapýyor damlara
sen yaðmur diyorsun
keyifle poker oynuyor
kargalar dallarýnda çýnarlarýn, bilmiyorsun

seni görünce dili tutuluyor çakmaðýmýn
kol saatim kolumu unutuyor
titriyor ilk sakal týraþýmý
olurkenki gibi ellerim, usulca
okþarken baþýndan aþaðý dökülen þelaleyi

ýskaladýðým kýzlar geçiyor
yüreðimim önünden boyunlarý bükük
ve hayatým toplamýdýr ýskaladýklarýmýn

( yahu ben bu yaþa ne zaman geldim
aslýnda on sekizimde inecektim)

bayat simit tadýnda bi’ þey
sensizken yaþamak
ve hediyelik eþya
dükkanlarýnda ucuz romantizm

ey daha demlenmeden yüreðimi
erken açtýðým yarim
Aþk beni kendime tamamlýyor
seni bana tamamlýyor Aþk
adýný kenara çektiðimde adýmýn yanýndan
geriye kocaman bir yalnýzlýk kalýyor

sen bir papatya tarlasý
gibi örtündüðünde üstüme
en iþlek caddesidir yüzümün aðzým
bir dað kaplaný gibi dolaþýr
tepecik ve vadilerinde gövdenin


serbest stilde yüzüyorum
engin denizlerinde teninin
oysa ben lisedeyken, heceleyerek
öpüþürdüm kýzlarla, en fazla
grekoromen seviþirdik, bizim ev
boþken misafirliðe gittiðinde annem

þimdi bir karýnca kolonisiyim
masmavi bir tulum giydirip yüreðime
avuçlarýmda bir savaþ madalyasý
gibi taþýdýðým nasýrlarýmla birlikte

yarim biz seninle çoktan seçmeli
bir hayatýn emek þýkkýyýz
kamulaþtýrýlmýþ kaygýlarýmýzla beraber
devrim desenli dünyayý
kucaklayan eldivenlerimiz

evlenme özürlü ve sevdalý iþsiz
çocuklar geçiyor en geniþ
meydanýndan yüreðimin, koro halinde
sövüyorlar kapitalizme detone olmaksýzýn

zaten herkes teðet geçti yüreðime
kimse demir atmadý
küçük bir yol kenarý lokantasýyým
hep gitmeye yazgýlý konuklarým

bari sen gitme


Serkan Engin

Varlýk Mart 2001


Sosyal Medyada Paylaşın: