Hay gönül, nedir bu aþkýn emelin !..?
Kabýna sýðmayýp taþýyorsun sen !..
Yýlký atlarýndan yeðin cedelin,
Yarýþ bitse bile koþuyorsun sen !..
Göynüttün sinemde gizli saklýmý,
Ýsmin od kökünden diyen haklý mý ?..!
Her gerçek bir arslan, yerken aklýmý,
Uçuk mavilerde yaþýyorsun sen !..
Bir günün uymuyor diðer gününe,
Körlüðün tüy diker ahraz ününe;
Cânan üç ýlgýnla çýksa önüne,
Dörde parçalanýp þaþýyorsun sen !..
Baþýma kaktýðýn sevgi minneti,
Seninki aþk deðil, sevdâ cinneti,
Sayende cehennem acun cenneti,
Çoðu kez haddini aþýyorsun sen !..
Ýlk göz aðrýmýzý unuttum sanma,
Sonuncu sancýdan benzer haz umma,
Kabuk baðlayaný neyse ne amma,
Tâze yarayý da kaþýyorsun sen !..
Evdeþ, evlat, kardeþ, komþu hem-yârken,
Yâren yoldaþ, örnek bir dost sayarken,
Ferah fezâ, helal ufkumuz varken,
Yasaklý göklerde uçuyorsun sen !..
Uslanmadýn gitti güzelden yana,
Esrittin aklýmý, verdin dumana,
Dalgasý diþi ruh meçhul ummana
Fýrtýnada yelken açýyorsun sen !..
Uydun kem tâlihin i mge kuþuna,
Bahtýna serzendin boþu boþuna,
Bir nice kinâye sarýp baþýma,
Mecaz gölgesine kaçýyorsun sen !..
Dilime doladýn söz kemendini,
Þifreledin Bilge cana kendini,
Aðyârda dilbaz çok, çözer fendini,
Sýrrýmý cihana saçýyorsun sen !..