Biz sevdik sevgili

Hiç sizin oralara gelmedik biz
Sizin kirpileriniz, bizim kaplumbaðalarýmýz, karþýlaþmadý yol ortasýnda
hiç sizin oralara gelmedik biz
kalplerimiz, yüreðimizi çýrpýyordu
ah! çýrpýnýþlar.
Geç saatlerin zili çalýncaya dek
geç saatlerde son yýldýz düþünce gökten
güneþ posasýyla çýkýp yeryüzünü aydýnlatmaya baþlayýnca
baþka akþamlara kur yapardýk.

hiç birbirimizi görmedik biz
oysa ne kadarda çok sevmiþtik
yalana kurulmuþ bir tuzak
belki de görsek birbirimizi
ayrýlamazdýk; ama lakin,,temmuz öksüz býrakýrdý yazý.

Gerçekler su yüzüne çýkýnca
su da bulanýrdý
tanýmadýk
tanýmýþtýk oysa
klavyenin öbür ucunda
belki de atlas okyanusunun ötesinde
belki de Hint okyanusuna yakýn bir yerde
uzattýk ellerimizi sessizcene
sabahlara dek...
gözlerimizi görmedik
sadece þavkýyan aynanýn yüzünde
týlsýmýný baðýþladý en güzeli göstermeye çalýþan karakterimiz
meleðin gözlerine inat

yanan yürek de çerçeve kýrýklarý
tüm vücut alçý içinde sarýkken
biz kýrýklarý sevdik…
Sosyal Medyada Paylaşın: