ah KUDÜS ümmetin derin yarasý insanlýðýn sessiz feryadý...
kan ter içinde gece kýrmýzýya bulanmýþ sokaklar yine suskun ve yine yalnýz canavarlar ortasýnda kalmýþ yürekleri parçalayan feryadýn kapanmýþssýn her yerden sinmiþ sindirilmiþsin... dünyaya açýlan pencereden...
sanki yoksun yeryüzünde kaybolmuþsunda arýyoruz seni insanlarýn yüreklerinde selahaddinin sancaðýndaki hilalde uçup gitmiþssin bir kuþ gibi yada beyazlar içinde kefene sarýlmýþ yok olan bedenin sessizliðimizle gömüyoruz seni...
karanlýða döndü sabahlar ne seheri görebilir gözler ne de anne diyebilir konuþmayý bilmeyen bebekler
ey KUDÜS... fatýma nýn göz yaþlarýndasýn yusuf’un tuttuðu sapanda ayþe nin fýrlattýðý taþda. ve þehit olan kardeþlerimizin yaralarýnda Sosyal Medyada Paylaşın:
muhammedammar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.