Ýçim kapkara, bir renk arýyorum Her þey üstüme geliyor Sonra yýkýlýyor birden tepeme Sanki anbean ölüyorum.
Elimden bir þey gelmiyor gözlerim uzaklarda Takýlý kaldýðý her anda aklým sýlada Üzerimde tonlarca ölü topraðýyla Hayattan kopuyorum
Geçiyor saatler yýllar ben hala yerimdeyim Güneþ üzerimde turladý ben hala ayný yerdeyim Çakýlmýþ bir mýh gibiyim ayný ses ayný soluk Bu þehirde yokum kalmadý içimde mutluluk… Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafamerve Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.