Dalýný eðiyor bak koca çýnar,
Gönlünü gönlüme eyle ihtiyar,
Beni sevmen için çok nedenin var;
Çabuk tut elini, sevgini söyle ;
Bulamazsýn beni bir daha böyle...
Havva’yý bu yüzden kýskandý Adem,
Aþk diyerek yola çýktýysan madem,
Su yürümez dallarýmýza her dem ;
Yeþermiþken gel tut þimdi dalýmdan;
Bakarsýn ki, can katarým canýmdan...
Biliyoruz; ölüm doðumdan gerçek,
Kaç baharým kaldý, kim ne bilecek ?
Sen olmasan açar mýyým tek çiçek !
Yeþilin ve suyun nedeni sensin ;
Seven kadar asla sen bilemezsin...
Bu çöl sýcaðýnda sen olsun, yakma ,
Gözlerimden baþka bir göze bakma,
Yeþil dallarýmý güze býrakma !
Zaman daralýr da hayat elvermez,
Kaç bahar geçse de, asla güvermez.
Dayanamam yokluðuna, acýna,
Düþme n’olur kirpiðimin ucuna,
Kaç diyet ödedim gönül borcuna;
N’olur gel de bu rüyayý hayra yor,
Nasýl sevdim seni ! Allah biliyor...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.