Bir nefes kadar uzaðým da iken, dokunamadým sana Sanki yavrusunu yitirmiþ ceylan gibi bakýyordu bana Oysa göz göze gelmiþtik. baka kalmýþtým gözlerine Aklým sözlerine takýldý, gözlerin yüreðime aktý Ne elinde tutabildim ne dokunabildim saçýna Tüketirken sýcak sözcükleri zaman akýp gitti boþuna Bir kez daha gülümsemeni görmek için yalvardým akrebe yelkovana Ne onlara söz dinletebildim nede deli gönlüme Biten saatin korkusu yüreðimde çið gibi büyürken Elimi omuzuna atmak istedim atamadým yan yana yürürken Zifiri karanlýk da görsem unutmam o gözleri Aðlayýnca kýzarmýþtý biraz yüzleri Elveda dedi yürüyüp giderken döndü bir kere baktý Arkasýnda gözyaþlarýný akýttýðý bir yürek býraktý Ne o akþamý unuturum bir daha nede üç nisaný Güzelin aþký sarhoþ ediyor insaný
Zeki Bahçe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeki BAHÇE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.