ikircikli ölümlere eþ,
hazanda terk edilmiþ
sürgün þiirlerle dönüyorsun demek bana…
bu kadarý fazla bahar,
aþufte gözlerini çek yüreðimden
tehi tenhalarda sýkýþtýrma artýk
sýrlý düþlerimi.
acým henüz çok taze bahar,
ayartma beni geceleri…
kuru bir dutun
kuru dallarýna tutunmuþum,
haleli gözlerin sihrine tutulmuþum,
leylak kokularýný sürme bileklerine
vurgun yemiþ bir aþkýn siyah melaline vurulmuþum…
adýna adanan onca papatyadan
istemem baþýma taç.
al da git eriyen bulutlarýný saçlarýmdan
umutlarýmýn menzili olan gözlerimden
saðanak olup inen yaþlara
yol aç,
yeter ki…
acým henüz çok taze bahar
ayartma beni geceleri…
þafakta arzý kucakladýðým avuçlarýmdan
topraða yangýnlar sürüyorum,
cümle týlsýmlý sözlerden diziyorum incileri
gerdanýna aþkýn.
yâr deyip öpüyorum gözlerinden geceyi,
alev kýrmýzýsý bir gül gergefinde
d/okuyorum düþlerimi.
acým henüz çok taze bahar
ayartma beni geceleri…
azad et,
halden anla,
baþtan çýkartma kalemimi...
songül doðan