Dünden yarýna seni düþünürken beynim, Tozlu masalarda kýmýldadý kalemim, di’li geçmiþ zamanlara dönük, ve biraz da trajedik, aþký öykündü sayfalara, þu bir avuç yüreðim
tebeþir tozundan mürekkep, kaðýtlardan uçak yapmak gibi, küçük mutluluklardan, oluþturulan büyük acýlar misali, ey ruhum, söyle hepmi böyle, kural bu mu? küçük þeylerden mutlu olamazmý bu nefis tutkunu,
tozlu masalarda kaldý, bizim ozanýn aþký, liseli modunda, ve de gözleri yaþlý, trajedi bitmez, çünkü onda kaldý aslý, aþktý aradýðý SADECE AÞKTI
NE KALDI GERÝYE BÝZDEN BÝR TOZLU MASA VE BÝRAZ GÖZYAÞI...
Sosyal Medyada Paylaşın:
deathorsoul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.