Halayık

//..En Akkor hikaye idi Kýz kulesi
Marmara’nýn yanaðýnda küçük bir /ben/
Oysa senin ertelenmiþ z/amanlara dökülürken takvimlerin
O düz ayak evin camýna nefesinle çizdiðin romanlarda
Að(ýr)laþýrdý resimlerin..//




Sen o zaman taze dudaklarýný
Baba’nýn beyaz gömleðinin yakasýna bandýrýrken
Sonu gelmez buselerinle ilikler açýyordun
O büyülü el baþýnda gezinirken
Nasýl da mutlu görünüyordun..


Gözlerin viþne çiçeklerini emerdi
Tabiata býraktýðýn yorgunluðunla mühürlenirdi
Yaslý ayak izlerin
Onurlu dahiyane kadýn duruþun
Hazin bakýþlarýndan aynalara
Aksederdi diþi çocukluðun
Ve mor gülüþlerinde gizle(n)diðin masumluðun


Pembe rüyalarýnda üþürdü bazen ruhun
Kömür gözlerinden ýsýndý ya korkularýn
Bundandýr belki de bu þairane yanlarýn
Yaralý ceylanlarýn aðzýna baðladýðýn derin aðrýlarla deðerlendi
Kavileþen bitimsiz acýlarýn


Hiç dalgýn bakmadýn vitrinlere
Merhamet beyazý bir yastýkta yayýldý siyah saçlarýn


Halayýk..
Hayatýn membaýndan acý þerbet tadýnda akýyordu
yüreðindeki kýlcal dereler
Kaç asýr öte peygamberler diyarýndan
Yüceltilmiþ baþaktýn sen
Garip bir tehditle göðsüne düþen kara gözlerinden
Erken baharlar geçerken


Üç büyük gürültülü ses sonrasý
Altý geniþ kanadý yorgan çekerken üstüne
Yürek çöllerinden ipek yolu geçiyordu sanki türkülerle
Bu yüzden iþte sesindeki müþfik kudret
Bedeninden önce büyüyen ruhun
Mahmur gözlü bir çocuðun
Uykuya hazýrlanan esneyiþi gibi
Düþündükçe
Hamaðýnda sallandýn geçmiþinin
Hep aðýr kaldýðýn
Tek kefeli terazinin kefesinde


Halayýk
Safir saçlarýný toplayan beyaz ellerinde
Asil bir zarafetin inayeti var þimdi
Ve…
Kanýný tutuþturan üç çocuk adam
Ýnan ki
Damlarýnda yýldýzlarla dertleþtiðin
Sýcak bir Anadolu gecesinin üstünde
Yeþerecektir illaki


Serpilecektir gece mavilerin yine
Unutulmuþ sandýðýn zamanlarýn
Mehtabýndan cesaret aldýðýn kýþ kuþuydun sen
Gerdanýna soðuklar yaðarken
Ýçinde yaktýðýn þebnemler sönmedi hala
Ýffetin sofranda bir baþ soðanken


Ve Halayýk…
O çýnar altýndan seyre daldýðýn denizde
Sarkýk dudaklý iri kýyým kadýnlar
Sahte bir yaygarayla
Þiþkin elbiseli týrnaksýz adamlarla
Bodoslama dalýyor marmara’ya


Ýhtiyar yýllarýn boðazý katleden amansýz güzelliðine
Ne zaman çökecek zulmetim biliyor musun
Süpürdükçe efkârýmý marmara’nýn mavisinden
Bir bardak taze çay tadý
Ukde kalacak içimde
Geçmeyince boðazýmdan

Tadabilir miyim bilemem
O semaver soðumadan




Faruk Civelek
Sosyal Medyada Paylaşın: