Dönüşü Yokmuş Bu Yolun
Ömür þelalen dökülen bir su gibi akýp gidiyor.
Daha ben sevdalanýp aþýk olup yaþamadan,
Ne zaman yaþlandým, bitmiþ ömür bilmiyorum.
Geç vardým farkýna, dönüþü yokmuþ artýk bu yolun.
Sýrma saçlarýný alýp elime, okþayýp tel tel taramaktan,
Gözlerinin içine bakýp seni seyredip koklamaktan,
Cefalý günlerin çilesini çekerken silip baþtan atmaktan
Geç vardým farkýna, dönüþü yokmuþ artýk bu yolun.
Bu dünyada sevenin kadri kýymeti bilinmezmiþ.
Sevenler mutlu yaþayýp, murat alýp giderken,
Çirkin güzeli sevmeyip çarmýha gerip gidermiþ.
Geç vardým farkýna, dönüþü yokmuþ artýk bu yolun.
Zannettim ki herkes benim gibi yürekten sever.
Meðer bu dünyada sevgi, aþk her þey yalanmýþ.
Nerden bilebilirdim ki, yüreksizlerin aþký bir baþkaymýþ.
Geç vardým farkýna, dönüþü yokmuþ artýk bu yolun.
28.05.2010
Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.