İRİ GÜLLER
Ezanlar kýrýlýrken, keskince ayazlara !
Bir özlemle bakardýk, kýsa kollu yazlara.
Ünleyip geziyordum, bir gün gelir duyarsa,
Yolunu bekliyordum, ne kadar köþe varsa...
Duyarken uzaklardan, yanýk yakarýþlarý !
Ýnce dallara bir bir konardý kar kuþlarý...
Herkes halden anlardý, kimse sormazdý, nerde ?
Üþürdü gözlerimiz küçücük pencerede...
Beklersin, saðalacak özlemler dine dine ;
Nasýlsa tutulursun, bir beklemek derdine.
Saklardým güneþleri, gelecek baharýma ,
Kar kuþlarý erirdi, gün çalýp gülzarýma...
Günle birlik olurdu, uðuldardý sedalar ,
Duaya dururlardý, gelip kendine dallar...
Ay düþer gecelere, karanlýklara kýndýr,
Sevgiliyle göz göze, mest olmak zamanýdýr...
Geliyorsa elinden, gelip durdur zamaný,
Yoksa ellerimiz de, çýkar sevdanýn caný !
Hep kulaktan kulaða, duyulurken adýmýz,
Camýmýz küçüldükçe, büyüyordu sevdamýz...
Nen varsa söyle þimdi, burdan asla sýr çýkmaz,
Böylesi zamanlarda, kýþ üþütmez, yaz yakmaz.
Açarken iri güller, küçücük gönlümüzde,
Meðer göreceðimiz, yalnýz bu ömrümüzde.
Onca þey öðrendik de, her þey karmakarýþýk;
Büyük camlarýmýzdan, sýzmazken küçük ýþýk.
Uzun yol yorgunuyum, çaðýrma artýk beni !
Býrak açýlý kalsýn, kapatma gözlerini...
Yýllar var arýyorum, ellerimi açarak,
Bakmadan görüyorum, hem sinemi yýrtarak...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.