NE Kİ ACEP SEVDİĞİM
Gözlerin gözlerimde, ellerimden tutmuþsan;
Þu küllenen kalbime, bin heyecan katmýþsan…
Ýþte o an; ruhumu, semalara atmýþsan;
Sevgi, aþk, bu deðilse; ne ki acep sevdiðim?
Mevsim; hazan olsa da baharýmsýn, canýmsýn;
Cemalin hayalimde, yaþanan her anýmsýn.
Baðrýmdaki yangýným, aðrýyan sol yanýmsýn;
Sevgi, aþk, bu deðilse; ne ki acep sevdiðim?
Hayalin hayalimde, kulaðýmdayken sesin;
Kalbimin köþesine, demir attýðýn kesin.
Dört mevsim çiçek açan, tomurcuk musun, nesin?
Sevgi, aþk, bu deðilse; ne ki acep sevdiðim?
O kapkara gözlerle, sevgi dolu bakmýþsýn;
Beni benden alarak, yüreðimi yakmýþsýn.
Damla, damla kanýma iþlemiþsin, akmýþsýn;
Sevgi, aþk bu deðilse; ne ki acep sevdiðim?
SABÝHA SERÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.