SU
Bu yara kabuk tutmayacak
Böylesine tuz basýlýrsa üzerine
Yamacýnda eðilip yüzümü seyrettiðim nehir gibi bak bana
Yüzüme vurduðum suyu da küstür
Azdýr yaramý biraz daha
Bir gülüþüne tutuldum , bedenimi cüzzamlýymýþým gibi yaktýlar
Bir sesine tutuldum , aylak zamanlarýn çekmecesi ettiler beni
Kýrýk camlarýn acýsý etime sataþan
Hýrpalanmýþ umutlarýn hazan sancýsý
Yüzümde sadece bir bozkýr ýþýðý
Hiç tutunup kalamadým ben bahara
Beni ýþýksýz býrak biraz daha
Bir incecik selamýna tutuldum , cenaze evi ettiler
Bir öptüm seni , düþlerimi amansýz karanlýklara kilitlediler
Soysuz söylentilerin ucube yüzleri
Bana sadece bulutlu günleri býrakan
Dost yaným düþmansý diþlerde öðütülmek içinmiþ meðer
Kiralýk bir yerçekimsizlikmiþ adým
Beni uçamayan bir adam haline getir yine
Bir gözlerine tutuldum, kuytularda ellerine kýrbaçlar aldýlar
Bir dudaklarýna tutuldum, lal ettiler dilimi
Ölümüne sevdalýlarýn hastalýklý iklimiymiþ bahar
Hiçbir zamanda kuruyup devrilmiþ bir aðacý yeþertmezmiþ
SU
SARP ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.