YÜREĞİM KANIYOR

YÜREÐÝM KANIYOR

Sakin göllerin kuðusuyduk,
Salýnarak suyun yanaðýnda.
Ve okþayarak nilüfer saçlarýný gecenin.
Sonumuzun adým-adým
Yaklaþtýðýný görürdük...

Yarýlan ekmeðin buðusuyduk;
Paylaþýlan zeytin tanesinin,
Yüzümüze saldýran yaðmur avanesinin.
Biz hep üþüyen burnumuzu
Avucumuzda hohlayarak yürürdük.

Hiçbir hesabýmýz yoktu kimseyle.
Hiçbir aykýrý yanýmýz,
Hiçbir yalanýmýz...
Gözüm yaþarýyor,
Yüreðim kanýyor...
Olmasaydý sonumuz böyle! ..

Biri, saksýmýzý çiðneyip gitti.
Biri, duvarlarý yýktý,
Camlarý kýrdý.
Fýrtýna gelip aramýza serildi.
Biri, milyon kere çoðaltýp hüzünleri
Her þeyi kötüledi,
Bizi yaraladý...

Biri þarabýmýzý döktü,
Soðanýmýzý çaldý.
Biri, hiç yoktan vurdu,
Kafeste garip kuþumuzu!
Ciðerim yanýyor,
Yüreðim kanýyor...
Solmasaydý gülümüz böyle! .

Daðlarda çoban ateþiydik,
Sarmalayarak acý bir sevda masalýný
Ve hýçkýrarak
Hýrçýn rüzgârlarýn kavalýný...
Namlunun, baðrýmýza
Sinsice sokulduðunu bilirdik...

Ceylanýn pýnara iniþiydik,
Vedalaþan birkaç damla gözyaþýnýn;
Tenine kan bulaþan
O masum çakýl taþýnýn...
Oysa biz dualarýmýzda hep
Birbirimizden daha önce
Ölmeyi dilerdik...

Bazý sorumluluklarýmýz vardý,
Hayata iliþkin.
Bazý basit sorularýmýz,
Anlaþýlýr bazý sorunlarýmýz...
Göðsüm daralýyor,
Yüreðim kanýyor...
Ýncinmeseydi gençliðimiz böyle...

Birer yolcuyduk,
Ayný ormanda kaybolmuþ.
Ayný çýtýrtýyla ürperen birer serçe.
Hep ayný kaderde buluþurduk
Sevmeye tutuklu gibi...

Birer tomurcuktuk hayatýn kollarýnda.
Birer çið damlasýydýk,
Bahar sabahýnda,
Gül yapraðýnda...
Dedim ya,
Hiç yoktan susturuldu þarkýmýz!
Yüreðim kanýyor,
Yüreðim kanýyor...
Bitmeseydi öykümüz böyle! ..

Sosyal Medyada Paylaşın: