Karşımdasın işte...

Karþýmdasýn iþte...
Bana bakmasan da oradasýn, görüyorum seni.
Ah benim sevdasýnda bencil, yüreðinde saðlam sevdiðim.
Kalbime gömdüm sözlerimi, ceset torbasý oldu yüreðim.
Týkandýðým o an,
Elimi nereye koyacaðýmý þaþýrdýðým o an iþte,
Aklýmdan o kadar çok þey geçti ki takip edemedim.
Ellerim boþlukta, ben darda kaldým.
Ellerim buz gibi, ben harda kaldým.
Bir senfoni vardi kulaðýmda çalýnan,
bitti artýk hepsi...
Köþeme çekildim, hani hep kaldýðým köþeme.
Bakýþ açým belli oldu yine.
Geride kalan, ardýndan bakar gidenlerin.
Bir meltem olacak rüzgarim dahi kalmadý benim.
Daðlara çarptým her esiþimde.
Yollara küfrettim her gidiþinde.
Demiþtim sana hatýrlarsan:
"Önemli olan ’’zamana birakmak’’ deðil,
’’zamanla býrakmamak’’týr.."
Simdi bana, geçen o zamanýn
Unutulmaz sancýsý kalýr
Gittigim eðer bensem, söyle bana kimden gittim?
Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim...
Sosyal Medyada Paylaşın: