Ýsimsiz çiçekleri, yaþýmla suluyorum.
Gecemize düþen ay, bize þahit olurken
Kýskanýp gül yüzünü, öfkeye dalýyorum
En yakýn dostum beni, fazla kýskanç bulurken
Loþ ýþýklý odam da, senle avunuyorum
Altýn tepside bana, aþk badesi sunarken
Mâh döþünde gezinip, leb’e kavuþuyorum
Gece sessizliðini, dinleyip de aðlarken
Yýldýzlar alýp gitti, gem vurup ta düþlere
Geceme üþüþtüler, aðýr aðýr kabuslar
Köhnemiþ caddelerde, bakýp çilekeþlere
Ýsyan çýkardý gönül, damýmdaki mahpuslar
Sevgi sözcüklerini, gönlüme diziyorum
Yeþilimsi gözlerin, gözlerime bakarken
Sevda türkülerini, söyleyip geziyorum
Gitmelerine kýzýp, yüreðimde saklarken