SEN ASLA UNUTULAMAZSIN

Bir gün yolun Anadolu’da bir iþçi þehrine düþtüðünde
Güneþ’in esmerleþtirdiði küçücük bir ýrgat alýn terini sildiðinde
Dondurabilip o kareyi beni hatýrlar mýsýn,beni sorar mýsýn?
Ben söyleyim;baþkalarýnda duyup da kahretme
Bir türlü sevemediðin adam en yakýn yerin bile çok uzak olduðu bir yerde

Evlenip mutlu bir yuva kurduðunda
Hele birde oðlun olup,tebessümle kucaðýna ilk aldýðýnda
Adýný CAN koyar mýsýn?
Onun mis kokusunu ilk defa ciðerlerine teneffüs edip
Ansýzýn benim kokumu akciðerlerinde duyduðunda

Yorgun argýn dönerken evine;güneþ batmaya yaklaþtýðýnda
Haksýzýlýklarý haraca baðlamýþ;on yedisinde bir delikanlýyla karþýlaþtýðýnda
Vazgeçip bana olan nefretinden;onun gözlerinde beni arar mýsýn?
Ne kadar yalanlayýp,inkar etsen de hatta kötülemesen de
Biliyorum,gidemedim gözünde bir eþkýyadan öteye

Lise yýllarýn aklýna gelip,tozlu bir sandýk açtýðýnda
En sevdiðin defterinin arasýnda;kurumuþ bir gül ve 4 mýsralýk bir þiir bulduðunda
Ýki damla göz yaþýný çatlamýþ dudaklarýnda buluþturur musun?
Çok denedim ama unutamadým,sana dair her þey gibi;son mýsrasý da hala aklýmda
‘’Sen gülünce bahar gelir,on iki ay kýþ yaþayan bu çocuða’’

Saat beþi bulduðunda,keyif için demlice bir çay koyduðunda
Çok deðil ikinci kez yudumladýðýnda
Yýllar önce,üçüncü sýnýf bir çay bahçesinde içtiðimiz çayýn tadýný alýr mýsýn?
Gülüp eðleniyordun,mutluluk tablolarý çiziyordun ama
Hep ipe sapa gelmez bir sokak serserisiydim nazarýnda

Ve ben…Yýllar önce ezip geçtiðin düm-düz ettiðin ben
Bazen insanlardan kaçýp da,seni duvarlara anlattýðýmda
Þizofreni diyorlar algýnlýðýma
Bu halimi görsen sen de deli sanar mýsýn?
Ölümüm olur,darýlýp da kýzma bana ama
Sebep sensin yabanlýðýma ve bu hoyratlýðýma

*****
Þafak sökmeye yakýn,telefon sanki haykýrýcasýna çaldýðýnda
Güç bela uyanýp,küfür edercesine açtýðýnda
ÖLÜM haberimi aldýðýnda
Bana yer olmayan kalbinin atýþlarý yavaþladýðýnda
Eminim ki beyninde depremler olduðunda
Benimle ilgili iyi-kötü anýlarýn,film þeridi gibi akmaya baþladýðýnda
Yem yeþil gözlerin birden bire kýrmýzýya çaldýðýnda
Telefon elinden düþtüðünde
Sendeleyerek zorla bir koltuða oturduðunda
Ellerin usulca doðum gününde aldýðým;boynundaki kalpli kolyeye uzandýðýnda
Aslýnda hep beni sevdiðini anlar mýsýn?
Bilmiyorum belki yapamazsýn hiç birini bunlarýn
Yakana yapýþýr hatýralar,hýçkýra hýçkýra aðlayamazsýn
Fakat yýllardýr söylediðim bir þey var
Her þeye raðmen ki ölürken bile
‘’SEN ASLA UNUTULAMAZSIN...’’
Sosyal Medyada Paylaşın: