Gece/Yarım

//Aslýnda yeni deðildi bu fýrtýna
Yeni deðil kendimi sana anlatmaya çalýþmam
Ne kadar ‘’efe’’lensende suskunluðumun duvarlarýna
Hiddetini yarýlan göðsüme deva sayarým
Gergin bir bulut gibi pýnarlarýmý göz çukurlarýmda bekleterek
Ruhumu asumana set çekerek geriyordum
Öyle ya..
Sellerim bendini yýrtacak nehirler gibi dururken
Seni gözyaþýmla boðmaktan korkuyordum//

Teninde batan güneþ gibi dururdu buselerim
Ýçinde ölü aþklar taþýyan tabutlar deðildi asla
Saçýnýn ormanýnda gömdüklerim..
Bana karanlýk zamanlar yüksetip dursan da
Yine de gerdanýna vuslatý resmedecek dudaklarým
Ve kulak diplerine býrakýlan o ýslak yýldýzlarý kurutan
Bitimsiz ayazlarým

Ben sana yaban/cý deðildim hiç
Daha kaç gönül masumiyetini eritebilirdim
Alnýna yaktýðým ateþlerde
Biliyorum
Muhtemel bir tufana hazýrlýyorsun beni
Yüreðimde kaynattýðýn denizlerde


Þahlanan bir kýsraðýn dinginliði yüzünde tezelense de
Serin göð’ün altýndaki yasak esrarýmsýn
Sen bana baðýþlanan armaðanýn inayetine bölündüðüm
Düþ bozumlarýnda ki
Aðrýlý gece/Yarýmsýn



Faruk Civelek

Sosyal Medyada Paylaşın: