...BİR GÜN GÖRSÜN...
AZAP
...BİR GÜN GÖRSÜN...
Sen benim içim de, durmadan kanayan, gül bir aþkýn yarasýsýn
Yak güzelim yak aþkým mumunu, o nurlu cemal’in aydýnlansýn
Gülüm sakýn bakma kimseye, o ahu gözlerin de görünmesin
Sadece benim için bak, ok kirpikler yalnýz bende aralansýn
Hayatým kör bir kaçýþtýr; gönlümü har’lar maziyi düþünmeden
Kör gözlerim hayalde yaþar, sevmeyi ve sevilmeyi bilmeden
His kokulu ruhun derinliðinde, aþk sýzýsý hiç dinemeyen
Aþkým nar ateþten gömlektir, gülün içinde özlemde eriyen
Dudak bedende titrer akar seller, hep yüreðin de beni bekler
Çýlgýnlýk sarmýþ kýzgýn ruhumu, sabrým da neden yok aþkým tekler?
Gül endamýnla el ele koþar gönlüm, sadece candan aþk ister
Uzat göz istem ýþýðýný içim karanlýk, aþktan da kör hisler
Duy feryadý, aç sineyi, ter har’la tenini yakýp da kurusun
Koklat güzeller güzeli kokunu, içime akýp sel oluþsun
Sar sarmala sevdiðim ruh üþüyor, sýcaklýk içe de bir dolsun
Yâr kalbimin gir içine, korlu sevgim seni yaksýn da kavursun
Canan kor da yak aþk ateþini, bu garipte azcýk senle yansýn
Tüm bedenle bütünleþ eriyiver, gel ki gönül de aþk yeþeresin
Yüceden bir güç, aþk ile senle benim nikâhýmý tazelesin
Aç kollarýný aþka aç, bu garip de ömründe bir tek “GÜN” sevsin…
(26.05.2010)AZAP
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.