İLMİYLE ALEMLERİ KUŞATAN O... (Eski şiirlerim)

Rahman, rahmet kapýlarýný açmýþ
Affýný, rahmetini sana vermiþ
Aklýn, iradenle dünyaya salmýþ
Batýlý býrakýp Hakka “GEL” diye

Nefsinle þeytan düþmanýndýr demiþ
Ýlimle irfaný emrine vermiþ
Gel küfürden, þirkten “GERÝ DÖN” demiþ
Kuran’ýn yolunu bulasýn diye

Ol Rahim, Rabbil aleminim dedi
Ezel’im, Ebed’im, Kerim’im dedi
Gafur’um, Kadir’im, Hakim’im dedi
Kullarým “secdeye varsýnlar” diye

Kuran’ý Hakim’ini baki kýldý
Ahmet Mustafa’yý habibi yaptý
Ýslam ümmetini de en üstün kýldý
Ezeli ebedi var olsun diye

Düþün, þereflerin en yücesi bu
Alem-i salihin müjdecisi bu
Yaratýlmýþlarýn en kutlusu bu
Salah ve felahým senindir diye

Bir bilsen feryadýn, figanýn bitmez
Ellerin semadan, duadan inmez
Dudaklarýndan tevhit hiç eksilmez
Bu nimetlere þükür olsun diye

Þükür eyle, sabret, Rahim’i yaþa
Secdeyi, kýyamý, ölümü düþün
Ahireti, mizaný, hesabý bil
Cemal’i maþuka varasýn diye

O, Kuran’ý, imaný sana verdi
O, Rahmet’i Ziþan’ý sana verdi
O ilmiyle, alemleri kuþattý
Kullarým düþünüp, zikretsin diye

Hayatý o verdi, o alacak
Bugünü mizanda o soracak
Her þey fani, o Baki kalacak
Onun yüce þaný bilinin diye.

12. 09. 1984
Suat TUTAK
Saat:13.30

Sosyal Medyada Paylaşın: