BİZİM KABİLE
Dedem traþ olmuþ tüysüz demiþler
Birisi yan baksa hemen dövmüþler
Bazen kuru, bazen yavan yemiþler
Fazla derinlere dalmaz tüysüzler
Bir telliðe bir öküz verende bizde
Kamalý adamý deðnekle yere serende bizde
Daha yetmemiþ ekini derende bizde
Kimsenin malýný çalmaz tüysüzler
Arsýza hýrsýza prim vermezler
Alçaklarýn meclisine girmezler
Namus dedin mi bir þey görmezler
Kahpelerin selamýný almaz tüysüzler
Biri var ki baktý mý taþý çatlatýr
Biri var ki söz dinlemez hemen patlatýr
Birisi uzun yaylada davar otlatýr
Mallarýný baþý boþ salmaz tüysüzler
Bizim kabile de okuyan pek yoktur
Ne mühendis çýktý nede bir doktor
Lafa geldi mi sallayan çoktur
Her lafýn altýnda kalmaz tüysüzler
Baðýmýz bahçemiz it’imiz vardý
Yakamýzda birkaç bit’imiz vardý
Avratlar bile silahlý at’ýmýz vardý
Herkesin tüyünü yolmaz tüysüzler
Zeki sen ne diyorsun boþu boþuna
Bu laflar emmileri yin gitmez hoþuna
Þimdi yalnýz kaldýn kendi baþýna
Çok fazla þakaya gelmez tüysüzler
Zeki BAHÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.