nezaret dönüşleri
kendini afedebileceði bir ölüm arýyor o,
kasap vitrininde ki bebeðinin kaburgasý renginde,
vicdanýn vazgeçilmez azabýný arzuluyor o,
þah damarýndan sýzacak olan serinlikte...
dünü çürük tutan dengeyi sorguluyor o,
terkediþini, onu annesinin,
her iyinin sonunu hazýrlýyor ve diyor ki;
sizlere iyi olmanýn lütfunu sunuyorum.
O geliþlere çizilmiþ yollarý yürüyor,
ulaþanlarý yok sayan gidiþleri,
onun gücü iyilere yetiyor ve sayýklýyor!
-çaresizliðini kulp edinen þiirleri.
o ucuz günahlarýn esirliðinde,
hayallerinin tembelsi dönüþlerinde,
tutunmasý imkansýz dallarýn,
uçurumsu umutsuzluklarýnýn garantisinde.
iki geceyi birbirine baðlayan yada
geceyi tutuklayanlarý baðýþlamaya çabalayan o.
karanlýðýn yüzünü tokatlayan, ayný zamanda,
nezaret dönüþlerini tatlýya baðlayan o.
yorulmasýna yorulurda ikinci satýrýnda þiir,
þiir þairini cinayetine kurban verir mi?
o yine tekrarlýyor arayýþýnda ayný mýsrayý,
"sen benim yazamadýðým en güzel þiirsin"
kendini afedebilir mi?
bilinmez...
selcan adalý 10 mayýs 2007 17:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.