Cemalin nakýþ gibi kalbine aþk iþlerdi Sen gönlünün sultaný dilinin duasýydýn Bu kul garip mecnundu yalnýz seni düþlerdi Sen ki aþk-ý ömrünün bitmeyen rüyasýydýn
O ki aþka pervane varlýðýnsa ateþti Anlatýlmaz bir hazla severek yanýyordu Gözlerin gökyüzüydü bakýþlarýn güneþti Bu yüzden her þafakta ismini anýyordu
Ýki iki dört amma seninle beþ ediyor Emrine giriyordu âlemin tüm yasasý Senin sevdan ki o’nu sultanla eþ ediyor Kudreti oluyordu aþkýn mührü asasý
Hayalleri at yapýp biniyordu sýrtýna Senli düþler içinde gezerek coþuyordu Ýmkânsýzlýk köprüsü dönse aþk sýratýna Vuslatýna þiirler yazarak aþýyordu
Yüreðini kýrmasan kalemi kýrýlmazdý Sen imkânsýz desen de son nefeste beklerdi O sözlerin olmasa kurþunla vurulmazdý Umudunun üstüne nicesini eklerdi
Sen þairi þiiri umudunu öldürdün Ki mezarsýz býraktýn aðlayan naaþýný Madem o’nun yüzünde gülüþünü soldurdun O da sana ah etti bir ömür gözyaþýný
ÝHSAN TURHAN Sosyal Medyada Paylaşın:
İhsan TURHAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.