Azrail kapýmda beni almaya gelmiþ Hadi hemen hazýrlan vakit geldi diyordu Tektim evde, vedalaþacak kimse yoktu Hâlbuki ne çok sevdiðim vardý Ýzin istedim son bir kez veda için Olmaz, dedi. Kendi kendime aðladým Kendime deðil kalanlara aðladým Ama bilirim duyulursa onlarda aðlar Allah’ým! Sevdiklerimi son kez göremeyeceðime mi yanayým? Yoksa Adýný bile andýðýmda Ti tir titrediðim ölümü sevmeye mi çalýþmalýyým? Ayný kapýya çýkan iki þýk Kararsýzlýk mý? Hayýr, Bunun adý çaresizlik Oysa kendimizi ne çok alýþtýrmýþtýk Ölüm bizden uzak biz hep burada kalacaktýk Yok yookkk ben onla anlaþmalýydým Ya da yalvarmalýydým Bir daha, bir þýk daha Bir saatçik daha Ne kýymetliymiþ meðer Akýp gitsin dediðimiz zaman Anladým o zaman
Sosyal Medyada Paylaşın:
MASAL PERİSİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.