***KISACASI HAYAT***

Artýk hangi yalanlara inanmalýyým
Gerçek sandýðým.
Ýlk önce davet ettin,
Aþk oldu kabul ettim.
Sonra birden firar ettin,
Ben aklýmý yitirdim.
Aradým, caddeler ýssýzdý,
Yoktu kimsecikler,
Zevk-i sefamda var olan,
Kuru kalabalýk.
Nefret ettim sevmelerden,
Uzak oldu gülücükler,
Dokunduðun hislerim kayboldu.
Kondurdum yerine sýkýntýlarý,
Doldurdum bir bir açtýðýn kör kuyulara.
Bulmasý zor labirent bulmaca,
Basma üstüne sakýn,
Ýçi boþ üstü basit bir kaplama,
Düþersen sonra,
Yüzüne gözüne bulaþýr kara kaderim.
Tuzaklarým onlar, sen gibilere kurduðum,
Düþsün diye maskeleri,
Beklemekteyim avýmý,
Ýntikam ya da hýrs silahlarýmla,
Kabullenmeli böylece hayatý,
Keþkeler imkân, olurlar imkânsýz
Ermekti huzura,
Atacakken son basamaktan adýmý,
Dibe çöktüm kayýverdi ayaðým,
Dünya mý?
Ýþte o böyle kirlenir,
Duygular mý?
Bizler sayesinde kinlenir,
Aþk mý?
Sefasýný sürmeye ödüllenen sen,
Cefasýný çekmek için kurban olan ben…



Sosyal Medyada Paylaşın: