Boylu boyunca uzanmanýn Revaheti çökmüþ omuzlarýma Bir de; yýllarýn tükenmeyen aðýrlýðý Rahatým yerinde Gelincik tarlalarýnda Mavi benekli kelebek gönlüm
Kirpiðime aðlýyor gökyüzü Kýzýl bir gölde vücudum výcýk výcýk Boz bulanýk sellere yelken açmýþ saçlarým Kanadýnda gümüþ tokam Minik bir serçe Teðet geçiyor baþýmýn sol yanýndan Donup kalýyor bakýþlarým
Ah!. içimdeki çocuk Uçurum kýyýsý düþlerimde asýlý “Henüz erken olmaz” derken Duvarlara çarpan sesinde boðuluyor Kimsecikler duymuyor
Kýpýrdayamýyorum Tonlarca yük üzerimde Gayyâ kuyularýnda yanýyorum
Ortalýk tiz siren seslerinde Çýðlýklar yankýlanýyor beyin cidarlarýmda Susun yeter artýk Çökmeyin karabasanlar gibi D/üþüyorum
Tuttun ellerimi sýmsýký Ýnce bir çizgiden kayýyorum......
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
24/05/2010 Ankara Ayþe UÇAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.