AŞK İLE
Sýcak akýntýlar karþýlaþýrsa soðukla,
Eþya bellidir zýddýyla.
Kalp çatlarsa tam ortasýndan,
Gönül fýþkýrýrsa nurunla büyük kâinata,
Büyük sýðmýþtýr küçük kâinata.
Gövdeleri saran sarmaþýkmýþ aþk.
O sarmaþýk bulabilir mi kendine gövde?
Bulup sarsa yeþertse bedenleri,
Sýksa sýksa çürütse içini,
Ne mi yaparsýn dýþý güzel içi çürük bir teni?
Oluþsa bir kovuk,
Yetse bir kýyam, bir secdeye mesafe,
Yerleþsin derviþ halvet niyetiyle.
Sevgi büyür eriþir muhabbete,
Muhabbetten aþar yaþar dert ile,
Derde derman ulaþýr aþk ile.
Adý, saný anýlan karmaþýkmýþ aþk.
Zerre miktarda olsa o hazine,
Açmak için götür elini kalbine,
Haydi buyuralým cümlemiz AÞK ÝLE.
Abdülkadir Kalay
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdülkadir Kalay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.