Denizin derinliklerindeki bir midyenin içinde buldum seni. En parlak ve en deðerli inci benim diye baðýrýyorlardý diye haykýrýyordu diðer inciler. Rengin o kadar parlaktý ki kabuðunu açtýðým zaman diðer inciler kör oldum demeye baþladýlar. Yavaþça çýkardým seni kabuðundan ve avucuma kattým sýcaklýðýn ve gülüþün içimi ýsýttý bir anda, zavallý kalbimim senin adýný söylemeye baþladý. Anladým bu güne kadar böyle bir mutluluk yaþamamýþým ben anladým gerçek sevgiyi hiç tatmamýþým. Meleklerin göðe yükseldiðini gördüm o an anladým ki seni bana onlar getirmiþler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
aycanyoldas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.