...NASIL GELECEĞİM?

Sükût kalmak;
Hayatýn, tümden bastýrýr üstümüze kamburluðunu
Harlanarak
Yaþamýmýzýn, iþtiyakýn da boðdurur
Yalmana düþürür, Selman’ýmýzý kaçýrýrýz
Duygunun; kör cahilce boþluðuna, düþer de kalýrýz
Acizliðimizle
Ýçte gark olur, þerha þerha gerçekler
Var oluþluðumuzun, kimlik ezikliðinde
‘Güman’ýmýz gizlerimizde, kaybolur
Biçareliðimiz de boðar bizi
Saman gibi savruluruz, þevklerin de dýþýna
Vuslat ve meserret’i de yok sayarak
Çaresizlikte…
Gizli kurallar, eller ve gözler çöker üstümüze
Ben neden ki, haykýramýyorum gönlümce?
Neden, istediðimi yapamýyorum?
Hürce…
Birilerimi tutuyor, kýramadýðýmýz iplerimizi?
O hain de kim?
Kör; gurur ve kibirler mi baðlýyor geleceðimizi?
Yoksa katý kurallar mý, çökmüþ üstümüze?
Bu utanç ne?
Yýkamam kabuðumu, ayýp olur diye!
Bir þeyler var içimde ve dýþýmda, beni de baðlayan
Prangalý mahkûm olmuþum, katý kurallarla topluma
Sakýn aðlama!
Sen bekle; ‘Gülben im’ garip bülbülünü,
Vaveyla’nla
Caným olur mu?
Ben beni yenerek, cesarete de gelebilirsem!
Aþabilirsem!
Yýka cam yasaklarý, kopara cam tümüyle iplerimi
Uzata cam sana, ‘Selman da’ ellerimi
Bana; Har-u Nur’undan kopmak, bil ki ölümden öte bir zulüm!
Geriye de kalýnca, sana gelebilmek
Sahi; ben sana nasýl gelebileceðim, be can gülüm?

(24.05.2010)AZAP…


Sosyal Medyada Paylaşın: