KÖYLERİMİZ
Bizim köylerimiz vardý ne de mutlu
Yarýnlardan hep ama hep umut umdu
Barklarý vardý sanýrsýn birer kutu
Sonralar köylerimiz harabe oldu
Bizim köylülerimiz vardý, sýmsýcak
Fakirlik kaderleri de olsa, ancak
Birbirlerine karþý daima sadýk
Sonralar köylerimiz düþman kesildi
Efendi olamadýlar hiçbir zaman
Kimseye asla vermedi tek bir aman
Korkak deðillerdi, her biri bir aslan
Sonralarý köylerimiz korkar oldu
Aç kaldýlar ama kor vermedi gurur
Ne bir makarna, ne de bir torba kömür
Satýlmadýlar Oy’u, býrakmazdý onur
Sonralarý köylerimiz muhtaç kaldý
Mehmet der ki; köylerimiz unutuldu
Þehre doðru çýkýldý, bir yol tutuldu
Sevgi kalmadý; kin ve nefret güdüldü
Sonralar köylerimiz periþan oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.