MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Zühre
Ahmet Bektaş

Zühre


Zühre

Çobanlarýn gizemli yoldaþý,
Seherin sultaný.
Gelinliðini giymiþ bakire saflýðýnda.
Iþýk Daðý’nýn suyu gibi;
Temiz, berrak.

Koca geceyi býrakýp,
Tüm ihtiþamýný sabaha saklamýþsýn.
Kimler uyanýk o saatlerde?
Kime verirsin pozlarýný?
Seni kimler seyreder?

Namaz vaktidir.
Serin bir rüzgâr, içimi ürperten.
Güneþin doðma vakti yaklaþtý.
Yýldýzlar çekildi karanlýklara;
Sen hala oradasýn.
Birazdan vedalaþýrýz!

Geç geldin Zühre’m,
Ya da ben geç fark ettim.
Adýný sevgi koydum.
’Yarýn sabah buluþuruz’ diyorsun.
Az görünüyorsun.
Bilmiyorum, yarýna çýkar mýyým?
Sayýlý günlerim ne kadar?

Sen, her sabah
Gülücükler daðýtýrsýn Yeryüzüne.
Ben...
Ben; sana doyamadan ölürüm!

Ahmet Bektaþ

Zühre - Venüs - Zühre-i Zehra

Bazen sabah, bazen akþam yýldýzý olarak görünür.
Tabiatý mutedil, soðuk ve rutubetli olup; diþi ve geceye nispet olunmuþtur.
Bu yýldýza bakmanýn kalbe sürur verdiði tespit edilmiþtir.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.