Aşkım Mahşere Kadar

Gönlüm düþtü umutsuz aþkýn peþine
Umudum tükeniyor artýk beklemekle
Yüreðim yokluðun hasretini çekmekte
Emel ve arzum mahþere yol aldý, gitmekte

Seni sevmiþtim taparcasýna, ölürcesine
Sevdan gönlüme her gün düþürdü çile
Beni esir ettin, kul ettin umutsuz sevgine
Hasret kaldým aþkýmýzn o güzel günlerine

Kahretsin yine aðlýyorum bakarak resmine
Unutamam vurulmuþum o kara gözlerine
Seni yarýnlara kalan ömrümün ilk günlerine
Kenetlemiþ yüreðim hep seni beklemekte

Ömrümce yansam, kavrulsam aþkýn ateþinde
Sana duyduðum hasretim ömrümü tüketse de
Kalbimden söküp atamam yemin ettim bir kere
Ne þimdi ne sonra istemem ki seni terk etmeye

Seni mahþere kadar ektim gönül bahçeme
Bilki aþkýn her gün kalbimde yeþermekte
Sesini bile duymak yetiyor, yüzünü görmesem de
Bu dünyada tek sevdiðim sensin mahþerde de
Zeynep Eroðlu 22 11 2009









Sosyal Medyada Paylaşın:

Hazin Yüreğim Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Çocukluk Aşkım BAHAR DA SOLAN İKİ GÜL GİBİYİZ Özlemim Yağmurlar Gibi Bulutlar da Ağlıyordu benimle Sevgiyi Sende Buldum Aşkınla Sarhoşum Ben Hep Seni Seveceğim Tutunacak Tek Dalımdın Annem Hasretinle Yaşıyorum Aşkımı Anlatamadım Sana