Aşkınla Tükeneceğim
Sen duymadan yüreðimin sesini
Seni sevdim ben, hem de delicesine
Gün geçtikçe artan, özlemlerimle
Buz tutmuþ yüreðim
Þimdi volkanlarýn eteðinde
Sönmez mi hiç, bir yudum sevginle
Hasretim, sana
Sevgimi haykýrmak isterdim
Bakarken gözlerine
Ruhumu yýkan sensizliðimdir
Beni vuruyor, içten içe
Özlemimsin
Sözüm geçmiyor yüreðime
Özlem kervanlarýna yükledim, yüreðimi
Hayat durmuþ gibi
Sen yoksun ya yanýmda, yaþam da yok
Gökyüzü ikiye bölünmüþ sanki
Yýldýzlar sönük kalmýþ
Mehtap bile küsmüþ
Gecemin rengi solgun
Güzel olan hiç bir þey yok
Sen yoksun ya,rüzgar bile esmiyor
Saçlarýmý daðýtmak için
Esen rüzgar olsa ne olur
Saçlarýmý düzelten ellerin yok yanýmda
Gözlerimden süzülen gözyaþýmsýn
Yanaklarýmda izleri duruyor
Gamzelerim bile yok olmuþ
Onlarda kayboldu, hüzünlerimde
Bu hüzün bahçesinde, seni yaþýyorum iþte
Titriyorum ellerim soðuk, bedenim soðuk
Sen yoksun ya, senin sýcaklýðýn da yok
Damarlarýmda dolaþan sensizliðim
Ýçimi sýzlatýyor sýzým, sýzým
Týrnaklarýmla kazýyorum
Yüreðimdeki sevgi duraðýný
Kanýyor, acýyor, yüreðim;
Hep seni düþünüyor ve özlüyorum,
Yokluðunda
Boðuluyorum,kahroluyorum, tükeniyorum sanki
Seni sensiz yaþamaktan,
Bu nasýl yaþamaksa,ölüm gibi bir þey,tükeniyor bedenim
Sen yoksun ya,bende yokum
Zeynep Eroðlu 03 02 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.