Çalýþýp ekmek götürecekti; Sakat anasýna ve kardeþlerine. Henüz on yaþýndaydý ve yükü aðýrdý. Yola düþtü hanýmýnýn evine doðru.
Hava soðuk ve karlýydý. Zilancýðýn ayaðýnda bir terlik ve yýrtýk entari…. Üþüdüðünü bile bilmiyordu. Yanaklarý kýpkýrmýzý kesilmiþti, Elleri yaðan kardan daha soðuk.
Sokakta hiç kimseler yoktu ondan gayrý Okulun önüne gelince biraz durakladý. Ýçini çekti þöyle bir baktý… Ama acele etmeliydi; yoksa hanýmý kýzardý.
Koþa koþa gelip, kapýyý çaldý. Hanýmý:”Nerede kaldýn, çabuk gel”dedi. Zilancaðýz biraz korkak, biraz titrek, ses çýkaramadý. -- Çabuk kýzým evi süpür, tozu al. Her taraf temiz olsun akþama misafir var. Ama onun kalbi bugün baþka atýyordu. --Hanýmým dedi Zilan; Okul nasýl bir yer hiç görmedim? Orada da temizlik yapýlýr mý? Bilemedim. Çocuklar akþama kadar ne yapýyorlar? --Haydi kýzým elini iþlet, iþini yap! --Hanýmým öðretmenler de kýzar mý? --Bardaklarý kurula iyice parlat. Parlat ki konuklara ayýp olmasýn. Bir kerecik okulun içine girsem, baksam . Haydi kýzým masayý hazýrla vakit akþam. Ýþini bitir;gecikirsen döver baban. Hanýným öðretmenler de döver mi? Deyince Zilan; bu sözden sonra haným irkildi.
Öðretmenler dövmezler yavrum, kalpleri þevkatle atar. Ýçleri çocuklarýn sevgisiyle çarpar. Geçmiþten gelip, geleceðe giden bir alevdir onlar. Alevki yalçýn daðlarýn buzunu eritir.
Öðretmenler gecenin ýssýz karanlýðýný bozar. Öyle güçlerdir ki uygarlýðý açar. Karanlýklarýn dikeni ellerinde çiçek açar. Sevgilerine gökyüzünde melekler bile þaþar.
Býkmadan, usanmadan kollarýný açar. Çocuklar büyüdükçe çabalarý daha da artar. Kendilerinden evvel onlar için yaþar. Kazanýpta yediðimiz her lokmada onlar var.
Onlar ki ellerinde meþaleyle yol gösterir. Onlar ki karanlýðýn ýþýðý, aydýnlýðýn gülleri Onlar ki Atatürk’lerin, Arþimet’erin öðretmenleri Onlar ki sevgi, þevket zincirlerinin halkalarý.
Ben de okuyacaðým hanýmým be olursa olsun. Götür beni de okula, bu nasýl kutsal insan. Tutarým kalemimi kanayan elime aldýrmadan. Ben de öðretmen olacaðým; utansýn babam.
Not:Öðretmenler günü için yazýlmýþtýr. Sosyal Medyada Paylaşın:
antalyam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.