Adır

mavi sanrýlarý karbeyazý aydýnlýk çýplak
kendim kadar bayat soluðum
sabýrsýz bir seyir homurtusu
baðlý ve sadýk kalmak uðuruna bütün çýkarsamalar
gelincik tarlalarýnýn kýzýl yeþil duvaklarý
beyaz potinli kýsraklarýn yel elleri
evet yine mavi döker gözlerimin pýnarlarý
ve mavi çeker ruhumun tabanlarý
bir asa da benim için yýkmalý belki bu duvarlarý
yine çamur düþlerimin ülkesine sürüklemeli yenidoðan firarlarý
taþa deymek suyu sevmek
týpký ýslak bir yar dudaðý gibi ruhuma nefesini çekmek ey toprak
yaðmur sonrasý çýplak ayaklarla yeþil çimenlerinde koþmak
nefesim kesilinceye kada baðýrararak bayýradan aþaðýya koþmak
çeþme baþýnda üç paket sigaranýn kokususunu
sarýmsak kokusu zanneden teyzenin tasýndan su içmek
köyne bir histeri belkide,belkide mayasý çeker tenin
yalnýzlýðýný kirini pasýný mýsralara dökmek
her tutulduðunda bir hýþýmla kýrýp dökmek
hasretlik çekmek
mýsra kýrpmak
düþündükçe içini doldukça bildiklerini ezmek
bu fýrtýna sanýrým toprak olunca bitecek...
Sosyal Medyada Paylaşın: