Yakýlmasý yýllar süren ýþýklar; Fýrtýnayla söndü bugün! Sonu bir türlü gelmeyen karýþýklýklar; Kördüðüm oldu bugün! Bahara nispet eder gibi öten kuþlar; Ne garip! sustu bugün! Beyhude gözyaþlarý, beyhude yakarýþlar; Eller havada kaldý bugün! Hep bir aðýzdan koroyla haykýrýþlar; Yerini sessizliðe býraktý bugün! Azameti büyük, asil duruþlar; Miskinliðe dönüþtü bugün! Yýkýlasý daðlar, yarýlasý ovalar üstündeki vuruþlar; Hazin akar dereler bugün! Gerek yok ýrmaklara sulasýn gözlerdeki yaþlar; Topraklar susuz kaldý bugün! Kýyamet mi bu? Ya! Yüreklerdeki yanýþlar! Aciz kaldý bugün! 04.11.2002 Ahmet Çelik Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetÇelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.