ÇOCUKLUĞUM

Daha dün diyordu þair,
Daha dün çocuktum.
Umutlarýmý baðladým,
Uçurtmamýn kuyruðuna.
Düþlerimle susturdum,
Aðlayan bebeklerimi.

Bazen aðzýmla,
Gaz verdiðim arabamý,
Unutamam unutamam,
Dört nala gittiðim ,
Tahtadan atýmý.

Ýlk okul müsameremin heyecaný,
Hala yüreðimde saklý.
Dedemin masalý kadar güzel,
Ninemin mýsýrý kadar tatlý.
Ýnanýn;
Benim çocukluðum çok farklý.

Elma þekeri yanaklarým.
Pamuk helva dudaklarým.
Çubuktaki macunu yalarken,
Ne hain planlar kurmaktayým.

Ýþte kýz kaçýran fiþeklerim.
Ýþte oyuncak bebeklerim.
Lastik pabuç, düþük pantolon,
Geçip giden çocukluðum.
Çocukluðumda beslediðim düþlerimi,
Þimdi çocuklarýmda görüyorum.
Bilgin ÞENGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:

Kumsal_3535 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ÇİĞDEM ÇİÇEĞİ DÜNYANIN EN GÜZEL AYAKLARI DÜNYANIN EN GÜZEL KOKUSU GEL SEVGİLİM BAL GÖZLÜM KAVUŞMAK ŞEHİTLİK GÜLLERİ ÇANAKKALE BEN SENİ BEN MUSTAFA KEMALİM