Yalnızlık Çemberi Ruhumu Sardı
Yine kahrolasý hüzün dolu gecemdeyim
Darmadaðýn olan yüreðimi,
Avuç avuç topluyorum yavaþça
Yarým kalan hayallerim, umutlarým,
Kayýp giden günlerim, gecelerim,
Sanki kördüðüm olmuþ yarýnlarým.
Yüreðimi azar, azar eriten sensizliðim
Sol yanýma býraktýðýn acý sýzým
Beni içten içe vuruyor, çýrpýnýyorum
Dindiremiyorum acýlarýmý, ve sýzýlarýmý
Ýsyanlardayým anlýyormusun?
Þimdi her þeye isyan eden yüreðime soruyorum.
Ben kimim?
Ben neyim?
Ey vicdansýz!
Sahte sevgine esir düþen biriyim,
Sen benim tek sevdiðim,
Bitmesini istemediðim sevdamdýn!
Senin yüreðindi benim mekaným
Ne yazýk ki o mekanýn içinde yarým nefesle kaldým,
Dilimin ucunda, bir tatlý sözcük býrakmadan.
Çýkýp gittin, arkana bakmadan.
Ýþte þimdi sensizim
Týpký yere düþen, hazan yapraðý gibi.
Solgun suskun,
Yorgun ve bitkin
Nerdemiyim?
Çisil, çisil yaðan yaðmurlarýn,
Kaldýrýmlarý ýslattýðý yerdeyim
Bir o yana bir bu yana sürükleniyorum
Öylece býraktým kendimi, yaðmurlara
Arada bir savruluyorum derinlere
Bazen takýlýyorum bir kenara
Artýk durmak yok çýktým yola
Daha, daha derin sulara.
Denizlere boðulmak istercesine
Belki de sular nereye götürürse
Durdum düþünüyorum kendi kendime...
Bir anda dönüyorum geriye,
Yaþamak varken ölmek niye
Bir ýþýk bir sevgi ýþýðý doðsa yeniden,
Ruhuma neþe saçacak bir tutam ýþýk
Bir yudum sevgi bekliyorum aniden
Bir korku kaplýyor içimi
Ne yazýk ki yalnýzlýk çemberine sarýlýyor bedenim
Korkuyorum çok korkuyorum
Bir bulutun yorgun ve sýzlanmasýndan sonra.
Göz yaþlarýný döktüðü gibi.
Ýþte ben de içimdeki sýzýlarla
Aðlýyorum, aðlýyorum
Yalnýzlýðýma ve aldanmýþlýðýma
Zeynep Eroðlu 01 02 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.