Geceler

I
Geceler; ölüm sessizliði
Artýk bomboþ sokaklar,
Yalnýz ve biraz hüzünlü
Yalnýzlýkla mayalandý kaldýrýmlar
Sokaklar nefessiz,
Kaldýrýmlar yetim
Kaldýrýmlarýn dostu: Geceler

Hüzün ve korku saçar geceler
Lal olmuþ hüzünlü yürekler
Karanlýða ve suskunluða mahkûm kalemler
Diller yaldýzlý sözler deðil;
Baldýran ekiyor dimaðlara.
Ah gül damlayan kalemler!
Sevgiyle, dostlukla yoðrulmuþ nefesler
Cahit Sýtký’lar, Necip Fazýl’lar, Mehmet Akif’ler...
Geceleri aydýnlatan güller
Onlarla aydýnlýktý yürekler, geceler...


II
Her dem iki þeyi hüzünlü görüyorum.
Biri geceler diðeri kitaplar
Geceler karanlýða boðulduðu için
Kitaplar ise terk edilmiþliðe
Küflendi kitaplar okunmaz oldu
Yalnýzlýða ve karanlýða mahkûm edildi.
Geceler misali...

Geceler; yalnýzlýðýn karanlýk isyaný
Geceler; karanlýðýn heyulasý
Geceler; yýldýrýmlarýn bulutlarla dansý
Geceler; ölümü aydýnlatan karanlýk
Ve geceler; üryan asumanýn efganlý simasý

08.05.2010-Mardin



Sosyal Medyada Paylaşın: