SAATLER HAYATIN TAM DA GÖZÜNE VURUYORDU Canan Korkmaz
SAATLER HAYATIN TAM DA GÖZÜNE VURUYORDU
Geceden karaydý asi rengi Bedir olup saçamadan ömre ýþýðýný, söndü Uzatmalarýydý yaþanan hayatýn Debisine inerken Kaç dalga kýrýlýyordu üstümde kim bilir Saatlere bir kala durdu deli rüzgâr…
Kahpe olan kadýndý*
Ýhaneti sürünmüþ bedenine bir adam Sabaha karþý arþýnlýyordu yine inini Nefesinde alkol Üzerinde ucuz parfüm kokusu Sessizliðin hâkimiyetinde Takýp maskesini Yine sualsiz Kucaklayarak doðan yeni günü Geceden kalan nefesini Üfleyip ‘’helaline’’ Bedenini aklayacaktý belki de Elinin kiriydi Yýkar Kalmazdý izi(!) Saatler beþ geçiyordu ihaneti…
Ve yine kadýndý kahpe *
Lal olmuþ diliyle kadýn Aforoz etmiþti çoktan ruhunu anaforlara Anka’nýn kanadýndan dinliyordu masallarý Uygulamadan intifa hakkýný Saati durmuþtu bir kala deli rüzgâra Zamansýzdý…
Kahpe olan oydu yine*
Ýhanetin kucaðýnda bir çocuk Oyuncak küreði malasý Sývýyordu balçýkla Büyüklerin günahlarýný Çocuk aklýyla hesap etmeden, Yaðacak yaðmuru Kopacak kasýrgayý
Saatler hayatýn tam da gözüne vuruyordu…
Canan Korkmaz
07.04.10
Ve her durumda suçlanan yine kadýn….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Canan Korkmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.