’’Sonu vuslat hicrânýn, diyerek yanýyoruz Balýn özü dururken, çiçekle kanýyoruz ’’
Nereye baksam cisminle, bezenmiþ gözümde her yer, Hayalinle uðraþtýkça, yollarýna çýktým senin. Bakýþýn felç ediyorsa, tebessümünü sen düþün, Yazýn buz keser dondurur, ateþ olur yakar kýþýn
Ölüm vuslat perdesine kesin bir bakýþ . Sonu gelmez gecenin aðaran tan vaktidir . Ölüm ruh ikliminden ötelere bir kaçýþ . Cevapsýz bilmecenin kýrýlan kilididir .
uzanan avuçlar kadar sýcakken vuslat dediðimiz sýrtý dönük buz daðýnýn mavisinde sonlandý sensizlikti de(ð) diðimiz....
ondokuzmayýsikibinSEN!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Peacecnyt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.