efsunlu şiir-2-

Kendimle yakalandým gecenin bir yarýsý
ve adi bir fahiþe zamanýn kollarýnda bastým kendimi

aþký diledim
geceyi doldurdum þiþeye
kafam kýyak
bardaklar bile sarhoþ
fondiplermiþçesine geceyi

siyahýn kerametine sýðýnmýþ düþüncelerim.
daha gün düþmeden,gecenin koynuna
tozlu geceler biner
uçlarýnda kýrgýnlýklar biriktirdiðim
kirpiklerime ve göz kapaklarýma

yalnýzlýkla bilediðim pasli bir iðneyle
göz kapaklarýmý diktim
kendimi
göz yýðýnlarýndan
uçurumlarýn
gölgeleri ardýna saklanmýþ
çýrýlçýplak yalnýzlýklara çektim

zamanýn
dul kalmýþ kollarýnda
karabasanlar damarlarýma bastýkça
özlemimin yüzü çiziliyor kanýma
kanýmýn
yansýyan çýplaklýðýnda
üþüyorum

ben düþüyorum
küf kokulu karanlýða
saðýr bir kendini bilmez þarkýdan
kýrýlmýþ notalar düþüyor
denizin dalgalarýndan daha ýslak
bir hüzün düþüyor gözlerimden

/peki ya siz /

Ýç kanamalý seslerin
kulak zarlarýný yýrttýðý
þýmarýk ve fahiþe
bir zamanla seviþtiniz mi?

yalnýzlýk
kasýklarýnýza vurdumu hýþýmla?

görmüyormusunuz?

ipine tutunmaya çalýþan
düðme gibiyim hayatta

hasretin
siyahýn içinde olupta
bir parça beyaza sarýlmak gibi

atlayamýyorum özleminle örtülmüþ
dikenli tellerinden gecelerin
hep bir parça
dikenlerinde kalýyor sensizliklerin

sonra!

küfürler yaðdýrýyorum
ve bir tek
ayakkabilarýmýn
burunlarýna vurmayý becerebiliyorum

þimdi!

becerebiseydim
þiirlerin en okunasý yerinde
þiirlerime
asardým kendimi
kendi dizelerimden
aðýtlar yaktýrýrdým
hepsi,hepsi yirmi dokuz harf
ve yirmi bir dilsiz
biri aðýr yaralý /Ö/

kendinden baþka kimseler duymazdý
kimselere dokunmazdý
zaten dokunabiliyorsa
bilmelisiniz ki
þairlikten deðil
aþýklýktandýr...


Sosyal Medyada Paylaşın: